Tanıdığım en iyi öğretmendi Bay Antollini. Epeyce genç bir herifti,yaşı ağabeyim D.B. 'den fazla büyük değildi. Onunla saygınızı yitirmeden filan şakalaşabilirdiniz. Size anlattığım o kendini pencereden atan çocuğu, James Castle'ı , sonunda yerden kaldıran Bay Antollini olmuştu. Bizim Bay Antollini çocuğun nabzına bakmış, paltosunu çıkarmış, James Castle'ın üstünü örtmüş ve kaldırıp kucağında ta revire kadar götürmüştü. Duraksamamıştı bile, paltosu kanlanacakmış falan diye.D.B.'nin odasına döndüğümde bizim Phoebe radyoyu açmıştı. Dans müziği çalıyordu. Ama çok hafif açmıştı, hizmetçi duymazdı. Onu görmeliydiniz. Yatağın tam ortasında ,örtülerin üstüne, şu yoga yapan herifler gibi bağdaş kurmuş, oturuyordu. Müzik dinliyordu. Bitiyorum bu kıza.
" Hadi" dedim. "Dans edelim mi?". Ona dans etmeyi daha minicikken öğretmiştim. Çok iyi dans eder. Yani, ben ona birkaç şey öğrettim. Çoğu şeyleri kendi kendine öğrendi. Bir insana gerçekten nasıl iyi dans edeceğini öğretemezsiniz.
"Ayakkabıların", dedi. "Çıkarıyorum. Hadi."
Yataktan resmen hoplayarak indi, benim ayakkabılarımı çıkarmamı bekledi,ardından bir süre dans ettik onunla. Felaket iyiydi. Çocuklarla dans eden insanlardan pek hoşlanmam, çünkü çoğu zaman felaket bir manzara çıkar ortaya. Yani, bir restoranda yemeğe filan çıkmışsanız,bir bakıyorsunuz ,yaşlı bir herif bir çocuğu dans pistine götürüyor. Çoğu zaman da, yanlışlıkla çocuğun elbisesinin arkasını havalara kaldırıyorlar, korkunç bir manzara çıkıyor karşınıza. Ben Phoebe'yle böyle yerlerde dans etmem. Biz yalnızca evde dalgamıza bakarız. Onunla dans etmek gerçekten başka, kız gerçekten dans ediyor yani. Yaptığınız her figüre uyar. Hiç zorlanmadan uyar size. Onunla çapraz figürler hatta tango bile yapabilirsiniz.
Parça aralarında acayip komiktir bizim kız. Hiç kımıldamadan durur yerinde. Konuşmak filan yok. İkiniz de yerinizde durup orkestranın yine başlamasını bekleyeceksiniz. Buna biterim.Gülmek filan da yok yani."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder